Wierzim
Tak se mu uż od ostatni deski zdało
Że nie napiszym nigdy pieśniczke
A potym to naroz na mie spadło a do głowy mi to wlazło
Wózki przikryte biołymi płachtami w chodbach we szpitolu
A gagani dzikich gynsi nad kierchowym w listopadu poćmi
Rozświycyni wanocznigo strómu na rynku
A koncert Bidonów w Pezetu, jak dogoruje świyczka
Piszym zprawe znómymu ksióndzowi, że tata uż to mo za sebóm
A ón mi odpisuje: ni, mo wszecko przed sebóm
A jo tymu wierzim
Sen o graniu na Kozubce,
Jak tam wybuchła na chacie bómba
A strzylali po nas teroryści
Uciykli my przez lasy do znómych
Ci nóm ze strachu niechcieli pómóc
Ale na kóniec pómógli za prachi
Naroz żech se ocknył w Pradze a tam żech se potkoł z tatóm
Objimómy se z radości
Rozdzieli nas jeptiška na kóniu
Że to tu je krziżowatka
Nie bój, eszcze se uwidzimy
A jo tymu wierzim
Brodzim se po kostki Czornym Morzym
A popijóm piwo z plechu
Jak o tym śpiywo BG Styl
Zpatki lecimy nad mrokami
Kiere sóm jak zafujane kopce
A nad nimi świyci słóneczko
W dalce jak gdybych widzioł znómego chodca
Kiery na mie mawie
Ale wiym, że na to je eszcze czas
Do uszi mi dolygajóm tony harmóniki
Na kieróm mi groł od dziecka a słyszim, jak graje zaś
A jo tymu wierzim
Tomáš Tomanek © 2013
|
